# ગોળધાણા ..."
************પાર્થિવ
રાત્રે સુવાનો સમય અમારો થતો હતો હું અને સ્મિતા સુવાની તૈયારી કરી રહ્યા હતા. આમ તો અમારો નિયમ 10 એટલે બસ. રાત્રીના 10 પછી વગર કારણે અમે ઉજાગરા કરતા ન હતા અને સવારે પાંચ વાગે જાગી જવાનું.
પલંગમાં આંખ બંધ કરી ઈશ્વરનો આજનો દિવસ આનંદમાં પસાર કર્યો તે માટે આંખ બધી કરી હાથ જોડી આભાર માની રહ્યો હતો. ઈશ્વર પાસે માંગવા કરતા તેનો પળે પળે આભાર માનતા રહેશો ત્યારે તમને તેના અકલ્પનીય પરિણામ જોવા મળશે.
ઈચ્છાઓનો અંત નથી તે અનંત છે. આ વમળમાં ફસાતો વ્યક્તિનો સ્વભાવ ધીરે ધીરે સ્વાર્થી, મતલબી થતો જાય છે. આનંદ અને શાંતિ ધીરે ધીરે તે ગુમાવતો જાય છે. ઈચ્છાઓ પૂરી ન થતાં મિત્રો, સગા સંબંધીઓ તો છોડો મા બાપ પણ ભૂંડા લાગે અને ભગવાનના મંદિરો પણ બદલવા માંડે છે.
ઈચ્છાઓ પૂરી ન થાય ત્યારે પ્રથમ સંબંધોમાં દોષ દેખાવવા લાગે. ધીરે ધીરે ઈર્ષ્યાનો જન્મ થાય છે. તેની સાથે ગુસ્સો અને સ્વાર્થનું પ્રમાણ વધવા લાગે એટલે પ્રથમ શિષ્ટાચાર, વિવેક ભૂલી ભાષા ઉપરનું પ્રભુત્વ ગુમાવતો જાય છે. મોટા નાનાનું ભાન પણ ભૂલી જાય છે.
જે મદદ કરે એ સારા બાકી બધા ભૂંડા આવી માનસિકતા તેનામાં ઉભી થાય છે.
ઈચ્છાઓ દરેક વ્યક્તિને હોય પણ એવી ઈચ્છાઓ ન રાખવી કે આપણું સ્વમાન અને શાંતિ ગીરવે મુકવી પડે. ઘણી વખત જીવનમાં "થોભો અને રાહ" જુઓની નીતિ અપનાવવી પડે છે. નહીંતર વગર કારણે અપમાનિત થઈ ઠેબે ચઢિએ.
સંજોગો વિપરીત હોય ત્યારે બે ડગલાં પાછળ પણ ખસવું પડે તો ખસી જવું એ ડાહી વ્યક્તિનું લક્ષણ છે. આવા સમયે ગાંડા લોકો પણ સલાહ આપવા આવે. બસ આવા સમયે જ આપણી ધીરજ ધૈર્યની કસોટી થતી હોય છે.
વિપરીત સંજોગો સમયે સમાજ અને વ્યક્તિની સાચી ઓળખ થાય છે. બાકી સારા સમયમાં તો ભાટાઈ, ચાપ્લુસીની ગેંગ કાર્યરત હોય છે. જેમ જેમ ઈશ્વર સાથે સંપર્કમાં આવશો તેમ તેમ તમારું આત્મબળ વધતું જશે. શાંતિ, સંયમ અને ધીરજરૂપી અમૂલ્ય ઘરેણું તમારી પાસે છે તેનો એહસાસ થશે.
તમારી આજુબાજુ કાવાદાવા, પ્રપંચ અને અપમાનિત કરવા માટે બોલાતા શબ્દો અને રમાતી રમતો વચ્ચે પણ તમારા ચહેરા ઉપર આનંદ હશે અને તમારું મનોબળ નહિ તૂટે કારણકે એ વ્યક્તિ જાણતી હોય છે, આવી વ્યક્તિઓને જવાબ આપવા કરતાં ઈશ્વર અને સમયને હવાલે કરી દેવામાં મજા છે. ઈર્ષ્યા અને ખોટી અપેક્ષાનો ભોગ બનેલા વ્યક્તિ હમેશા ચઢી ચઢીને ખોટી વાતને સાચી સાબિત કરવામાં નિપૂર્ણ હોય છે.
મારી પ્રાથના પુરી થઈ. હું લાઈટ બંધ કરવા જતો હતો ત્યાં સ્વીટુ અચાનક રૂમમાં આવી મને અને સ્મિતાને ભેટી પડ્યો. પુજાના રૂમમાં જઈ ભગવાનને દંડવત પગે લાગ્યો. મારી સમજ બહાર હતું. ત્યાં મારા પગ પાસે આવી તે બેસી ગયો. મારા પગ પકડી રડ્યો. હું તેના માથે હાથ ફેરવતો રહ્યો. સ્મિતા બોલી બેટા શુ થયું?
એ બોલ્યો, પપ્પા ઈશ્વરકૃપા તમારી ધીરજ અને મારી મહેનતે આજે એ મુકામ ઉપર પહોંચાડયો જ્યાં તમારી ઈચ્છા હતી.
મતલબ બેટા?
પપ્પા UPSCનું પરિણામ જાહેર થયું, હું તેમાં પાસ થઈ ગયો.
હવે હું તેને ભેટી પડ્યો. મારી આંખમાંથી હર્ષનાં આંસુ રોકાતા ન હતા. હું અને સ્મિતા પણ ઉભા થઇ પૂજારૂમમાં ઈશ્વરનો આભાર માની દંડવત પગે લાગ્યા.
રાત્રે ઊંઘ તો ક્યાંથી આવે પથારીમાં બેઠો બેઠો વિચારતો હતો. સ્વીટુ B.Com થયો, પછી એક કંપનીમાં નોકરીએ લાગ્યો હતો. સગા સંબંધીઓ, મિત્રો કટાક્ષ કરે B.Comની ક્યાં આજકાલ કિંમત છે? છોકરીવાળા પણ biodata અને કુંડળી મંગાવે અને કુંડળી નથી મળતી કહી ચતુરાઈપૂર્વક ના પાડી દેતા. અમે થોડા અપસેટ થઈ જતા પણ ત્યાં અચાનક સ્વીટુએ કહ્યું, પપ્પા મેં UPSCનું ફોર્મ ભર્યું છે. મેં કહ્યું, બેટા ફોર્મ ભરવું અને મહેનત કરી પાસ થવું વચ્ચે બહુ તફાવત છે. જો તારું લક્ષ્ય સમજી એટેક કરીશ તો તું ચોક્ક્સ પાસ થઈ જઈશ. મારો સ્પોર્ટ છે. આગળ વધ. નોકરી છોડવી હોય તો છોડી દે.
તેણે કહ્યું પપ્પા પ્રિલીમ પછી વિચારીશ.
સ્વીટુ રોજ સાંજે નોકરીએથી ઘરે આવી મોડી રાત સુધી UPSCની તૈયારી કરવા લાગ્યો. તે પરીક્ષા આપતો હતો એ હું, સ્મિતા અને સ્વીટુ સિવાય કોઈ જાણતું ન હતું. સ્વીટુ એ પ્રથમ પ્રયત્નમાં પ્રિલીમ પાસ કરી. હવે મેઈન એકઝામ માટે મહેનત કરવાની હતી. મેં હિંમત કરી કહ્યું, બેટા નોકરી છોડી દે.હું બેઠો છું. તું તારા લક્ષ્ય તરફ ધ્યાન આપ. બસ પછી તેના જીવનની ખરી ઉડાન ચાલુ થઈ. પ્રથમ પ્રયત્નમાં UPSC પાસ કરી ખરેખર અમારા માટે ગૌરવની વાત હતી.
જ્ઞાતિ, સમાજ, કુટુંબમાં હવા વેગે વાત ફેલાણી. જ્ઞાતિ તરફથી પણ બહુમાન થયું. જેની કુંડળીઓ મળતી ન હતી એવી કુંડળીઓ મળવા લાગી , ફોન આવવા લાગ્યા.
મેં સ્વીટુ ને આ બાબતે વાત કરી ત્યારે તેણે મને અને સ્મિતાને કહ્યું, પપ્પા એક વાત કહું?
બોલ બેટા,
આ UPSC પાસ થયો તેની પડદા પાછળ એક વ્યક્તિ છે જેને હું કેમ ભૂલું ? સ્વીટુ બોલ્યો.
એ કોણ છે બેટા ?
પપ્પા તેનું નામ છે કૃતિ.
કોલેજના પ્રથમ વર્ષમાં અમે સાથે હતા પણ અચાનક તેના પપ્પાનું મૃત્યુ થયું ઘરની જવાબદારી માથે આવી પડવાથી કોલેજ મૂકી એ નોકરીએ લાગી. હું જે કંપનીમાં નોકરી કરતો હતો ત્યાં તે રિસેપશન પર જોબ કરે છે. તેણે જ મને નોકરી ત્યાં અપાવી હતી.
એક વખત લંચમાં તેણે મને કહ્યું, સ્વીટુ ક્યાં સુધી આવી નોકરી કરીશ? UPSCની પરીક્ષા કેમ આપતો નથી ?
મેં કહ્યું મને કંઈ આ બાબતે ખબર નથી. એ તેના એક સંબંધી જે UPSC પાસ થયા હતા ત્યાં મને લઈ ગઈ
તેના માર્ગદર્શનથી હું આજે આ સ્ટેજ સુધી પહોંચ્યો.
પપ્પા મારે હજુ લગ્નને ત્રણ વર્ષ સુધી કરવા નથી. ત્યાં સુધીમાં હું કૃતિને B.Com. કરાવવા માંગુ છું. એ B.Com પાસ થાય પછી હું તેની સાથે મેરેજ કરવા માગું છું. મેરેજ પછી તેને પણ હું UPSC ની પરીક્ષા અપાવવા માંગુ છું.
વાહ બેટા વાહ. સંજોગો વિપરીત હોય ત્યારે જે હાથ અને સાથ ન છોડે તેને કેમ ભુલાય.
પપ્પા કૃતિને આ બાબતે ખબર નથી આજે સાંજે તેને આપણા ઘરે તેના મમ્મી અને ભાઈ સાથે જમવા બોલવું છું ત્યારે આ વાત તમે મુકજો.
મેં સ્મિતા સામે જોયું. સ્મિતા બોલી તારા વિચારો ખૂબ ઉમદા છે વળી તે કોઈ પણ સ્વાર્થ વગર તારી પ્રગતિ સમયે પડછાયાની જેમ હાજર રહી છે મને વાંધો નથી.
સાંજે કૃતિ તેના મમ્મી તેનો નાનો ભાઈ ઘરે આવ્યા. અમે આવકાર્યા. કૃતિની મમ્મીને પૂછ્યું કૃતિ માટે કોઈ સારો છોકરો જુઓ છો ?
હા, પ્રયત્ન તો કરીએ છીએ. પણ બાપ વગરની દીકરી અને માથે જવાબદારી, કોઈ ડીગ્રી પણ તેની પાસે નથી એટલે તકલીફ પડે છે. મેં સ્મિતા સામે જોયું, સ્મિતા રસોડામાં ગઈ, બહાર આવી કહ્યું, લ્યો ગોળધાણા ખાવ. તમારી દીકરી અમને પસંદ છે.
કૃતિ સ્વીટુ સામે જોવા લાગી.
સ્વીટુએ કહ્યું, તને વાંધો ન હોય તો આપણે આગળ વધીએ. પણ તું UPSC પાસ અને હું B. Com પાસ પણ નથી.
સ્વીટુએ કહ્યું, એ ચિંતા ન કર હવે તારે કોલેજ ચાલુ કરી ડીગ્રી મેળવવાની છે અને પછી મારી જેમ UPSC પાસ કરવાની છે.
કૃતિના મમ્મીના આંખમાંથી આસું નીકળતા હતા. એ બોલી તમે એક બાપ વગરની દીકરી ઉપર વિશ્વાસ મૂકી તમારા પરિવારના અમને ઋણી બનાવી દીધા.
સ્મિતાએ કૃતિના મોઢામાં "ગોળધાણા" ખવડાવતા કહ્યું, બેટા આજથી તું આ ઘરની ગૃહ લક્ષ્મી.
મિત્રો,
પ્રેમ કોના થી કયારે થઈ જાય એનો અંદાજો નથી હોતો, આ એ ઘર છે જેનો દરવાજો નથી હોતો...♥️
પડતા મુકો એવા લોકોને જે તમારા વિપરીત સંજોગમાં ભાવ ખાય છે. પોતાની હેસિયત જોતા નથી અને સામેની વ્યક્તિની હેસિયત જોવા નીકળ્યા હોય છે. એવી સંસારમાં ઘણી વ્યક્તિઓ છે જે તમારા સાથ અને પ્રેમને ઝંખે છે. - પાર્થિવ
************પાર્થિવ
રાત્રે સુવાનો સમય અમારો થતો હતો હું અને સ્મિતા સુવાની તૈયારી કરી રહ્યા હતા. આમ તો અમારો નિયમ 10 એટલે બસ. રાત્રીના 10 પછી વગર કારણે અમે ઉજાગરા કરતા ન હતા અને સવારે પાંચ વાગે જાગી જવાનું.
ગોળધાણા
પલંગમાં આંખ બંધ કરી ઈશ્વરનો આજનો દિવસ આનંદમાં પસાર કર્યો તે માટે આંખ બધી કરી હાથ જોડી આભાર માની રહ્યો હતો. ઈશ્વર પાસે માંગવા કરતા તેનો પળે પળે આભાર માનતા રહેશો ત્યારે તમને તેના અકલ્પનીય પરિણામ જોવા મળશે.
ઈચ્છાઓનો અંત નથી તે અનંત છે. આ વમળમાં ફસાતો વ્યક્તિનો સ્વભાવ ધીરે ધીરે સ્વાર્થી, મતલબી થતો જાય છે. આનંદ અને શાંતિ ધીરે ધીરે તે ગુમાવતો જાય છે. ઈચ્છાઓ પૂરી ન થતાં મિત્રો, સગા સંબંધીઓ તો છોડો મા બાપ પણ ભૂંડા લાગે અને ભગવાનના મંદિરો પણ બદલવા માંડે છે.
ઈચ્છાઓ પૂરી ન થાય ત્યારે પ્રથમ સંબંધોમાં દોષ દેખાવવા લાગે. ધીરે ધીરે ઈર્ષ્યાનો જન્મ થાય છે. તેની સાથે ગુસ્સો અને સ્વાર્થનું પ્રમાણ વધવા લાગે એટલે પ્રથમ શિષ્ટાચાર, વિવેક ભૂલી ભાષા ઉપરનું પ્રભુત્વ ગુમાવતો જાય છે. મોટા નાનાનું ભાન પણ ભૂલી જાય છે.
જે મદદ કરે એ સારા બાકી બધા ભૂંડા આવી માનસિકતા તેનામાં ઉભી થાય છે.
ઈચ્છાઓ દરેક વ્યક્તિને હોય પણ એવી ઈચ્છાઓ ન રાખવી કે આપણું સ્વમાન અને શાંતિ ગીરવે મુકવી પડે. ઘણી વખત જીવનમાં "થોભો અને રાહ" જુઓની નીતિ અપનાવવી પડે છે. નહીંતર વગર કારણે અપમાનિત થઈ ઠેબે ચઢિએ.
સંજોગો વિપરીત હોય ત્યારે બે ડગલાં પાછળ પણ ખસવું પડે તો ખસી જવું એ ડાહી વ્યક્તિનું લક્ષણ છે. આવા સમયે ગાંડા લોકો પણ સલાહ આપવા આવે. બસ આવા સમયે જ આપણી ધીરજ ધૈર્યની કસોટી થતી હોય છે.
વિપરીત સંજોગો સમયે સમાજ અને વ્યક્તિની સાચી ઓળખ થાય છે. બાકી સારા સમયમાં તો ભાટાઈ, ચાપ્લુસીની ગેંગ કાર્યરત હોય છે. જેમ જેમ ઈશ્વર સાથે સંપર્કમાં આવશો તેમ તેમ તમારું આત્મબળ વધતું જશે. શાંતિ, સંયમ અને ધીરજરૂપી અમૂલ્ય ઘરેણું તમારી પાસે છે તેનો એહસાસ થશે.
તમારી આજુબાજુ કાવાદાવા, પ્રપંચ અને અપમાનિત કરવા માટે બોલાતા શબ્દો અને રમાતી રમતો વચ્ચે પણ તમારા ચહેરા ઉપર આનંદ હશે અને તમારું મનોબળ નહિ તૂટે કારણકે એ વ્યક્તિ જાણતી હોય છે, આવી વ્યક્તિઓને જવાબ આપવા કરતાં ઈશ્વર અને સમયને હવાલે કરી દેવામાં મજા છે. ઈર્ષ્યા અને ખોટી અપેક્ષાનો ભોગ બનેલા વ્યક્તિ હમેશા ચઢી ચઢીને ખોટી વાતને સાચી સાબિત કરવામાં નિપૂર્ણ હોય છે.
મારી પ્રાથના પુરી થઈ. હું લાઈટ બંધ કરવા જતો હતો ત્યાં સ્વીટુ અચાનક રૂમમાં આવી મને અને સ્મિતાને ભેટી પડ્યો. પુજાના રૂમમાં જઈ ભગવાનને દંડવત પગે લાગ્યો. મારી સમજ બહાર હતું. ત્યાં મારા પગ પાસે આવી તે બેસી ગયો. મારા પગ પકડી રડ્યો. હું તેના માથે હાથ ફેરવતો રહ્યો. સ્મિતા બોલી બેટા શુ થયું?
એ બોલ્યો, પપ્પા ઈશ્વરકૃપા તમારી ધીરજ અને મારી મહેનતે આજે એ મુકામ ઉપર પહોંચાડયો જ્યાં તમારી ઈચ્છા હતી.
મતલબ બેટા?
પપ્પા UPSCનું પરિણામ જાહેર થયું, હું તેમાં પાસ થઈ ગયો.
હવે હું તેને ભેટી પડ્યો. મારી આંખમાંથી હર્ષનાં આંસુ રોકાતા ન હતા. હું અને સ્મિતા પણ ઉભા થઇ પૂજારૂમમાં ઈશ્વરનો આભાર માની દંડવત પગે લાગ્યા.
રાત્રે ઊંઘ તો ક્યાંથી આવે પથારીમાં બેઠો બેઠો વિચારતો હતો. સ્વીટુ B.Com થયો, પછી એક કંપનીમાં નોકરીએ લાગ્યો હતો. સગા સંબંધીઓ, મિત્રો કટાક્ષ કરે B.Comની ક્યાં આજકાલ કિંમત છે? છોકરીવાળા પણ biodata અને કુંડળી મંગાવે અને કુંડળી નથી મળતી કહી ચતુરાઈપૂર્વક ના પાડી દેતા. અમે થોડા અપસેટ થઈ જતા પણ ત્યાં અચાનક સ્વીટુએ કહ્યું, પપ્પા મેં UPSCનું ફોર્મ ભર્યું છે. મેં કહ્યું, બેટા ફોર્મ ભરવું અને મહેનત કરી પાસ થવું વચ્ચે બહુ તફાવત છે. જો તારું લક્ષ્ય સમજી એટેક કરીશ તો તું ચોક્ક્સ પાસ થઈ જઈશ. મારો સ્પોર્ટ છે. આગળ વધ. નોકરી છોડવી હોય તો છોડી દે.
તેણે કહ્યું પપ્પા પ્રિલીમ પછી વિચારીશ.
સ્વીટુ રોજ સાંજે નોકરીએથી ઘરે આવી મોડી રાત સુધી UPSCની તૈયારી કરવા લાગ્યો. તે પરીક્ષા આપતો હતો એ હું, સ્મિતા અને સ્વીટુ સિવાય કોઈ જાણતું ન હતું. સ્વીટુ એ પ્રથમ પ્રયત્નમાં પ્રિલીમ પાસ કરી. હવે મેઈન એકઝામ માટે મહેનત કરવાની હતી. મેં હિંમત કરી કહ્યું, બેટા નોકરી છોડી દે.હું બેઠો છું. તું તારા લક્ષ્ય તરફ ધ્યાન આપ. બસ પછી તેના જીવનની ખરી ઉડાન ચાલુ થઈ. પ્રથમ પ્રયત્નમાં UPSC પાસ કરી ખરેખર અમારા માટે ગૌરવની વાત હતી.
જ્ઞાતિ, સમાજ, કુટુંબમાં હવા વેગે વાત ફેલાણી. જ્ઞાતિ તરફથી પણ બહુમાન થયું. જેની કુંડળીઓ મળતી ન હતી એવી કુંડળીઓ મળવા લાગી , ફોન આવવા લાગ્યા.
મેં સ્વીટુ ને આ બાબતે વાત કરી ત્યારે તેણે મને અને સ્મિતાને કહ્યું, પપ્પા એક વાત કહું?
બોલ બેટા,
આ UPSC પાસ થયો તેની પડદા પાછળ એક વ્યક્તિ છે જેને હું કેમ ભૂલું ? સ્વીટુ બોલ્યો.
એ કોણ છે બેટા ?
પપ્પા તેનું નામ છે કૃતિ.
કોલેજના પ્રથમ વર્ષમાં અમે સાથે હતા પણ અચાનક તેના પપ્પાનું મૃત્યુ થયું ઘરની જવાબદારી માથે આવી પડવાથી કોલેજ મૂકી એ નોકરીએ લાગી. હું જે કંપનીમાં નોકરી કરતો હતો ત્યાં તે રિસેપશન પર જોબ કરે છે. તેણે જ મને નોકરી ત્યાં અપાવી હતી.
એક વખત લંચમાં તેણે મને કહ્યું, સ્વીટુ ક્યાં સુધી આવી નોકરી કરીશ? UPSCની પરીક્ષા કેમ આપતો નથી ?
મેં કહ્યું મને કંઈ આ બાબતે ખબર નથી. એ તેના એક સંબંધી જે UPSC પાસ થયા હતા ત્યાં મને લઈ ગઈ
તેના માર્ગદર્શનથી હું આજે આ સ્ટેજ સુધી પહોંચ્યો.
પપ્પા મારે હજુ લગ્નને ત્રણ વર્ષ સુધી કરવા નથી. ત્યાં સુધીમાં હું કૃતિને B.Com. કરાવવા માંગુ છું. એ B.Com પાસ થાય પછી હું તેની સાથે મેરેજ કરવા માગું છું. મેરેજ પછી તેને પણ હું UPSC ની પરીક્ષા અપાવવા માંગુ છું.
વાહ બેટા વાહ. સંજોગો વિપરીત હોય ત્યારે જે હાથ અને સાથ ન છોડે તેને કેમ ભુલાય.
પપ્પા કૃતિને આ બાબતે ખબર નથી આજે સાંજે તેને આપણા ઘરે તેના મમ્મી અને ભાઈ સાથે જમવા બોલવું છું ત્યારે આ વાત તમે મુકજો.
મેં સ્મિતા સામે જોયું. સ્મિતા બોલી તારા વિચારો ખૂબ ઉમદા છે વળી તે કોઈ પણ સ્વાર્થ વગર તારી પ્રગતિ સમયે પડછાયાની જેમ હાજર રહી છે મને વાંધો નથી.
સાંજે કૃતિ તેના મમ્મી તેનો નાનો ભાઈ ઘરે આવ્યા. અમે આવકાર્યા. કૃતિની મમ્મીને પૂછ્યું કૃતિ માટે કોઈ સારો છોકરો જુઓ છો ?
હા, પ્રયત્ન તો કરીએ છીએ. પણ બાપ વગરની દીકરી અને માથે જવાબદારી, કોઈ ડીગ્રી પણ તેની પાસે નથી એટલે તકલીફ પડે છે. મેં સ્મિતા સામે જોયું, સ્મિતા રસોડામાં ગઈ, બહાર આવી કહ્યું, લ્યો ગોળધાણા ખાવ. તમારી દીકરી અમને પસંદ છે.
કૃતિ સ્વીટુ સામે જોવા લાગી.
સ્વીટુએ કહ્યું, તને વાંધો ન હોય તો આપણે આગળ વધીએ. પણ તું UPSC પાસ અને હું B. Com પાસ પણ નથી.
સ્વીટુએ કહ્યું, એ ચિંતા ન કર હવે તારે કોલેજ ચાલુ કરી ડીગ્રી મેળવવાની છે અને પછી મારી જેમ UPSC પાસ કરવાની છે.
કૃતિના મમ્મીના આંખમાંથી આસું નીકળતા હતા. એ બોલી તમે એક બાપ વગરની દીકરી ઉપર વિશ્વાસ મૂકી તમારા પરિવારના અમને ઋણી બનાવી દીધા.
સ્મિતાએ કૃતિના મોઢામાં "ગોળધાણા" ખવડાવતા કહ્યું, બેટા આજથી તું આ ઘરની ગૃહ લક્ષ્મી.
મિત્રો,
પ્રેમ કોના થી કયારે થઈ જાય એનો અંદાજો નથી હોતો, આ એ ઘર છે જેનો દરવાજો નથી હોતો...♥️
પડતા મુકો એવા લોકોને જે તમારા વિપરીત સંજોગમાં ભાવ ખાય છે. પોતાની હેસિયત જોતા નથી અને સામેની વ્યક્તિની હેસિયત જોવા નીકળ્યા હોય છે. એવી સંસારમાં ઘણી વ્યક્તિઓ છે જે તમારા સાથ અને પ્રેમને ઝંખે છે. - પાર્થિવ
"આપના પ્રતિભાવ ... નીચે આપેલ કોમેન્ટ બોક્સમાં આપી શકો છો અથવા અમને વોટ્સએપ No - 7878222218 પર પણ મોકલી શકો છો..!!🌺 __🖊️©આવકાર™
Very good👍. Receiving good topic every day . delighted to know that others are with same thought. Good thinking.
ReplyDeleteનિસ્વાર્થ ભાવે કરેલ કાર્ય હંમેશા રંગ લાવે છે!
ReplyDelete